Aktorka

ďťż




	Pyza na polskich drĂłĹźkach moje kanarki Rubin i Niunia Fiorino BaJZeL Kac Wawa Basenik! Czy to pierzenie? Chrypka. witam jestem nowy Gakido Info z fb , juĹźaczka odebrana interwencyjnie . Agresja kanarka, karmienie kurczakiem i in.	Pyza na polskich drĂłĹźkach Opis: Tłem filmu jest impresyjnie pokazany Nowy Jork, miasto, które Czyżewska uważała za swoją drugą ojczyznę. Wspominają ją przyjaciele między innymi: Meryl Streep, Andrzej Wajda, Beata Tyszkiewicz, Małgorzata Potocka, Liliana Komorowska, Daniel Olbrychski, Michał Urbaniak, Barbara Sass-Zdort. [opis dystrybutora kino Bardzo ciekawy dokument o życiu jednej z najciekawszych aktorek polskich, jej karierze w Polsce i trudnych losach na emigracji w Nowym Yorku, zmaganiu siè z chorobą alkoholową, trudnościami z językiem. Film osadzony w realiach amerykańskich, pełen wywiadów z jej przyjaciółmi i twórcami oraz rodziną. Polecam. Film faktycznie ciekawy, ale uginający się pod ciężarem jej legendy, bo niektóre informacje zawarte w filmie nie wytrzymują próby z rzeczywistością. Np. w dokumencie jest lansowana informacja, że pani Czyżewska wróciła do Polski dopiero po upadku komunizmu, co nie jest prawdą, zresztą wystarczy spojrzeć w jej filmografie, że występowała w filmach polskich już w latach 80. Zresztą jest wspomniany jej występ w "Debiutantce" z 1981 roku, w kolejnych latach też występowała, wracała i wyjeżdżała. Więc nie jest prawdą, że przejechała po latach i ktoś ją odrzucił, raczej wracała po trochu, mam też wrażenie, że miała jakieś wyobrażenia o sobie, które nie miały jednak potwierdzenia w rzeczywistości. Ale ładnie to brzmi, że przejechała i wszyscy się wypieli, jest w tym pewna dramaturgia. Zresztą niektóre opowieści brzmią zbyt filmowo, są jakoś udramatyzowane, np. sytuacja z lotnisku, pewnie coś było, ale nie tak jak to opowiadała później Czyżewska. Brakuje w filmie mnóstwa osób, np. jej pierwszego męża, czyli Skolimowskiego. Nie ma wypowiedzi filmowców, którzy z nią pracowali w Polsce, strasznie mało Wajdy. Za to są jacyś młodzi ludzie z USA, którzy przed kawiarnią silą się, żeby coś powiedzieć, ale nie wiedzą co. Dla mnie wielkim atutem filmu są bardzo wyeksponowane wypowiedzi Johna Guare, jest to co może niektórym umyka, jeden z najwybitniejszych żyjących dramaturgów, a atencja jaką darzy Czyżewską, jej życie, jej osobowość, to jak go inspirowała nadaje wagi jej amerykańskiemu życiu. Po obejrzeniu filmu znalazłem jego inne wypowiedzi, które tu są ucięte, np. że wspominane spotkanie po śmierci Czyżewskiej w Actors Studio, które z opisu może brzmieć jako coś dużego, a w rzeczywistości przyszło na nie 20 osób, jedna osoba przeczytał wiersz i była cisza, Guare przyszedł w sumie przez przepadek, widząc jednak to co się dziej, wstała i zaczął mówić wszystko o swojej znajomości z Czyżewskiej, a po powrocie do domu nie mógł spać, wciąż o tym myśląc, następnego dnia postanowił napisać sztukę poświęconą Czyżewskiej, która później została poszerzona po postacie pewnej Czeski i Gombrowicza. Dla mnie ten film to wciąż wstęp do opowieści o Czyżewskiej, tej bardziej realnej a nie anegdotycznej. Widziałem dzisiaj. Bardzo pozytywne zaskoczenie. Na pewno warto spędzić przed ekranem te 70 minut. ďťż

Wszelkie Prawa ZastrzeĹźone! Pyza na polskich dróżkach Design by SZABLONY.maniak.pl.

Darmowy hosting zapewnia PRV.PL

Pyza na polskich drĂłĹźkach