Purge the Xeno scum! Czyli pierwszy raport z bitwy 40k.

ďťż




	Pyza na polskich drĂłĹźkach X-Men: Pierwsza klasa / X-Men: First Class Wild Man - pierwszy singiel promujący 50 Words For Snow... Zdjęcia ptaków różnych-nie kanarków-konkurs, edycja pierwsza Kilka pytań odnośnie pierwszych dni życia piskląt 09.04 Przegląd form tanecznych "Pierwsze Kroki" Pierwsze Ornitologiczne Mistrzostwa Warszawy org. PZO Alfa 156 jako pierwszy samochód Alfa Romeo Giulia - pierwsze zdjęcie? Pierwszy sparing w 2016 roku - powołania Pierwszy w życiu kanarek, jaka mutacja?	Pyza na polskich drĂłĹźkach Kilka dni temu Imperialny garnizon w Pionkach został zmasakrowany przez zdradziecki atak Tau. Nie pierwszy i nie ostatni raz, ale tym razem zestrzelona została przelatująca w sektorze inkwizycyjna Walkiria. Incydent doprowadził Ordo Xenos do wrzenia, w ciągu dwóch dni zmobilizowano więc wyposażoną w znaczną liczbę czołgów i artylerii ekspedycję, nadzorowana osobiście przez inkwizytora Ordo Xenos. Raport który tutaj przedstawiamy to zapis wydarzeń od momentu przybycia imperialnej ekspedycji do garnizonu opanowanego przez Tau. Bitwa rozegrana była na 1500 punktów między mną (IG + Inkwizycja) a Bartkiem (Tau). Poniżej zdjęcia z serwoczaszki obserwującej pole bitwy: Wystawienie Siły imperialne w momencie kontaktu z obcymi utworzyły wedle procedury linię natarcia. Jej centrum stanowi zrujnowany budynek, w którym ustawiono szwadron moździerzy Wiwerna (na bezczelnej proksie ) i który stanowi punt wyjścia natarcia piechoty samym środkiem stołu. Lewa flankę zajmuje dowództwo kompanii wraz z resztą piechoty i oddziałem wsparcia z autocannonami oraz szwadron czołgów Leman Russ. Prawą ochrania jedynie drugi oddział wsparcia wraz z dowództwem plutonu. Lewa flanka wykorzystująca mauzoleum jako osłonę Prawa zmuszona jest zadowolić się lasem. Po drugiej stronie ziemi niczyjej armia Tau przygotowuje się do odparcia kontrataku. Dwie drużyny Fire Warriorów, devilfish i drony zajmują okollicę zielonego bunkra na lewej flance. Prawą obsadza ciężki sprzęt - Hammerhead oraz imponujących rozmiarów Riptide. W centrum, za Aegis defence line zajęły pozycje drony snajperskie, najwyraźniej mając nadzieje na łatwe cele w postaci Gwardii nacierającej środkiem pustego pola. Obok ich pozycji przycupnęła drużyna pięciu pathfinderów, szukająca, z zadaniem naprowadzania na cel ognia innych drużyn za pomocą markerlightów. Ale przebiegłość obcych nie zna granic, nie wszystko widać z tej perspektywy! Za uszkodzonym bunkrem Adeptus Kartonicus czają się już Stealth Suity, z zamiarem wykorzystania słabego obsadzenia prawej flanki sił Imperium. Ciężkie działa Tau przygotowują się do bitwy To samo robi Imperialna artyleria Zaczyna się pierwsza tura, inicjatywa należy do Imperialnej Gwardii. Tura pierwsza Pierwszym celem misji sił imperialnych jest oczyszczenie nieba z wrogich samolotów (scour the skies). Tau nie posiadają jednak wsparcia powietrznego, więc zamiast tego imperialna piechota w centrum i na lewej flance rusza to ataku wsparta przez szwadron czołgów. Prawa flanka i artyleria zostają na pozycjach. Na tym zdjęciu oznaczone są numery objectivów. Moździerze oddają salwę dziesiątkując drużynę Fire Warriorów przy bunkrze, oraz zupełnie niszcząc drony kryjące się w lesie. Ostrzał reszty sił imperialnych nie jest skuteczny Pierwszy celem misji Tau jest przejście przez linię frontu (Behind enemy lines). Okazję natychmiast wykorzystują stealth suity, obchodząc słabo bronioną prawa flankę Imperium. Ich ostrzał jednak nie robi piorunującego wrażenia na żołnierzach, mimo zaskoczenia. Riptide i Hammerhead zajmują pozycje. Próbują osłabić uciszyć oddział wsparcia znajdujący się daleko po drugiej stronie stołu. Bezskutecznie. Za to ogień nacierający w centrum gwardziści płacą srogą cenę za opuszczenie bezpiecznych ruin i wyjście na otwarte pole. Celny strzał komisarza utrzymuje ich w dyscyplinie i natarcie trwa. Tura druga Celem w tej turze dla Imperium jest utrzymanie prawej, zagrożonej flanki (secure objectve 3). Tau natomiast za wszelką cenę próbuje tą samą flankę przełamać (Bartek dostał identyczny cel misji). Sytuacja pod tym względem wygląda średnio, ale szybko przybywa ratunek W postaci Inkwizytora we własnej osobie wraz z grupą akolitów uzbrojonych w miotacze ognia oraz ich zaufanej Walkirii. Bezlitosna inkwizycja szybko rozprawia się ze stealth suitami, tylko jeden umyka jej gniewowi i daje radę się wycofać. Jednak ten śmiały manewr wystawił Inkwizytora i jego ludzi na ostrzał z Hammerheada. Ten skwapliwie korzysta z okazji... Odpłacając ludziom pięknym za nadobne. Szwadron Leman Russów pracuje ciężko na swoje medale. Ciągły ogień ze wszystkich luf pozwala czołgistom powalić potężnego Riptide, co daje siłom Imperium znaczną przewagę. Tymczasem totalnym zaskoczeniem dla obsługi moździerzy jest deep strike dowódcy Tau wraz z jego drużyną precyzyjnie na tył ich maszyn! W konsekwencji jeden z moździerzy zostaje zmieniony w płonący wrak, podczas gdy załogę drugiego chwilowo opuszcza odwaga i kryją się przed obcymi, porzucając na tą turę obsługę działa. Tylko jeden kontynuuje ostrzał. Reszti drużyny Fire warriorów kryją się w zielonym bunkrze, przygotowując do odparcia piechoty wroga. Devilfish wykorzystuje zrujnowany budynek jako osłonę, przygotowując zasadzkę. Tura trzecia Inkwizytor uznaje, że może zostawić już obronę prawej flanki gwardzistom - wsiada do Walkirii wraz z akolitami którzy przeżyli odpowiedź Tau i udaje się na poszukiwania kogoś, kogo można by przesłuchać po wszystkim. Leman Russy spieszą na pomoc załogom moździerzy, i na spółkę z prawą flanką starają robią co mogą żeby zniszczyć Commandera Tau. Commander traci jednego ze swoich żołnierzy, ale wytrzymuje ostrzał. Tymczasem korzystając z tego, że Inkwizytor opuścił prawą flankę, Tau dokonują drugiej próby jej przełamania. Tym razem zza bunkra wyłaniają się drony, a na jego blankach pojawia się stealth suit, który postanowił jednak pomścić swoich kolegów z drużyny. Tau prawie do nogi wybijają piechotę nacierająca na lewej flance Ale oddział wsparcia na szczęście daje radę zlikwidować devilfisha. Co pozwala sfrustrowanym piechociarzom zemścić się na jego załodze w walce wręcz. Commander Tau podejmuje desperacką próbę pozbycia się imperialnych czołgów, bezskutecznie. Tura czwarta Inkwizytor wspiera natarcie resztki piechoty i razem uderzają na prawa flankę Tau od strony centrum. Połączony ogień wybija do nogi oddział fire warriorów, podczas gdy drugi opuszcza bunkier... Żeby stawić czoła nowemu zagrożeniu. Ich atak pozbawia życia większość akolitów. Flankujące drony zwracają uwagę załóg moździerzy Ale nie pomaga to w utrzymaniu prawej flanki. Pada ona w końcu, jednak Tau nie mają już wystarczających sił żeby to przełamanie wykorzystać - w tym miejscu został im tylko jeden dron i bohaterski stealth suit. W tym czasie Leman Russy niemalże z przystawienia wykańczają Commandera Tau, pozbawiając obcych Warlorda. Tura piąta Inkwizytor oraz resztki piechoty przygotowują się do szarży, żeby dobić ostatnich czterech Tau w rejonie zielonego bunkra. Jednak z uwagi na gęsty las nie dają rady dotrzeć na odległość miecz. Fire Warriorsi (ze wsparciem hammerheada z drugiego końca stołu) zabijają resztę akolitów wraz z ich pracodawcą, pozbawiając dowódcy Imperialną Gwardię. Dla tej konkretnej bitwy nie ma to już jednak znaczenia. Siły Imperialne zwyciężyły, odbijając garnizon z rąk obcych i pomściły poprzednią porażkę. [/b Przyjemna lektura Taki inkwizytor z handicapem właściwie i tak się nie liczył dla Ordo. Przeca, jak to Tau mówią "For the greater Good" i dla tej maksymy walyczł inkwizytor W tej walkirii, która wywołała burzę zginął, w dość spektakularny sposób, mniejszy inkwizytor, więc przyszedł większy, wziął sprawę w swoje ręce, udało mu się, ale i tak sam zginął. Skoro brak w garnizonie inkwizytora ordo xenos, to pewnie lada chwila pojawią się jacyś mroczni eldarzy albo co gorsza - tyranidzi! Przy okazji powiem, że w obydwu bitwach swój debiut miały dwie nowe makiety. Jedna opisana już w temacie o makietach, a druga pojawi się tam wkrótce. Czekajcie z niecierpliwością! dnia Pon 23:57, 22 Gru 2014, w całości zmieniany 3 razy Podobno, wielu imperialnych żołnierzy, dowódców czy nawet SM wolało by szybciej zginąc, będąc zjedzonym przez Tyranidów niż porwanym przed DE na "wieczne" tortury. Zatem, jeśli chodzi o szybką śmierc Tyranidzi są bardziej "łaskawi", co sprawia, że jednak to DE są poważniejszym oraz bardziej bolesnym przeciwnikiem do spotkania, zwłaszcza po walce . ďťż

Wszelkie Prawa ZastrzeĹźone! Pyza na polskich dróżkach Design by SZABLONY.maniak.pl.

Darmowy hosting zapewnia PRV.PL

Pyza na polskich drĂłĹźkach