Barbie: Rockowa księżniczka
2the DISCOLAND
BIEDRONKA
WykrÄcanie gĹowy przez kanarka.
rozmiar obrÄ czki ?
tĹuste piĂłra u kanarka
Señor Ahora y Leonardito in Now Jade,Riviera Canc
Usta
granulaty dla kanarkĂłw?
Wieczni chĹopcy / Les Gamins
Pyza na polskich dróşkach
Życie gwiazdy filmowej, zawrotna kariera uwieńczona Oscarem i wielka sława to tylko początek baśniowego życia Grace Kelly, skromnej dziewczyny z Filadelfii. Kiedy ma już niemal wszystko, poznaje Księcia Monako Rainera. Zakochują się w sobie od pierwszego wejrzenia. Grace decyduje się porzucić Hollywood dla jednej, najważniejszej roli w swoim życiu – zostaje Księżną. Od tej pory plan zdjęciowy zastępują jej europejskie salony. U boku ukochanego od nowa musi zbudować swój świat, w nieznanym kraju, wśród koronowanych głów. Wydaje się, że nic nie jest w stanie przerwać tego pięknego snu. Jednak gdy zbliża się francuska inwazja na Monako w 1960 roku, Grace staje przed zupełnie nowym wyzwaniem. Jej rola w nadchodzącym dramacie okaże się kreacją jej życia.[opis dystrybutora kino
Musze przyznac, iz milo sie zaskoczylem filmem. Myslalem, ze bedzie to jakas lekka opowiastka z romansem w tle, a bylo zupelnie inaczej. Intryga gra glowne role, ktora wciaga i trzyma widza w napieciu do samego konca. Jedynym minusem jest zakonczenie, takie bez puenty oraz Nicole Kidman. Niestety ona nie zagrala w tym obrazie, ona po prostu byla taka jak zawsze, a to jest juz nuzace... Pomimo tego mi sie podobalo i polecam... 7/10
bardzo dobry film Moim zdaniem jest to bardzo dobry i bardzo dobrze zrobiony film, bardzo piękny. Do tego bardzo ciekawy i ujmujący. Kidman również dobra w roli księżnej. Myślałam, że będzie on raczej biografią, ale to, że nie do końca nią jest - w niczym filmowi nie ujmowało. Dziwi mnie ogólny brak aprobaty dla tego filmu.
Film miałem okazje obejrzec w Cannes na pokazie dla prasy. Było to doswiadczenie dość miażdzące dla filmu, szyderczy śmiech wybuchał na sali wielokrotnie. Ciezko sie dziwic, w najlepszych chwilach jest to dość przeciętna biografia, w najgorszych... cóż, długo by wymieniać: wszechobecne banały sączące sie z ust bohaterow, tandeta realizacyjna i wizualna, ogolna nuda, nieciekawy scenariusz epatujący do tego nieznośnie patriarchalnym przekazem.
Na całego rozczarowuje też obsada aktorska. Tim Roth przez większość filmu na czyms siedzi, usmiecha sie tajemniczo i z duma prezentuje wąsa. Czasem coś mu się przełączy w głowie, ożywia sie nieco i jest jeszcze gorzej, bo sprawia wtedy wrażenie jakby urwał się z planu starego filmu Tarantino. Nicole Kidman dzielnie dotrzymuje mu kroku, snując sie cały czas po ekranie. Jest w filmie scena, w której powinna odegrać ten sam dialog w różny sposób. No właśnie - "powinna". Efekt jest smutny i powinien pasc ofiarą montażowych nożyczek, zeby zaoszczedzic aktorce wstydu, a odbiorcy poczucia zażenowania.
Można by sie jeszcze długo wyzłosliwiac, wytykając zmasowaną dawke infantylizmu, wymieszanego z naiwną historią o aktoreczce, ktora żeby uszczesliwic swojego meża musi nauczyc sie bycia dobrą ksieżniczką, rzucic swiat na kolana i zapobiec najnudniejszemu konfliktowi zbrojnemu w historii kina. A nie wspomnialem jeszcze nawet o wątku ksieżniczki na tropie szpiegów... aaa, zresztą, szkoda marnowac kolejne kilobajty tekstu na ten zły film. Zły, oj bardzo zły.
ďťż
